Howard Gardner adlı bir psikolog, 1983 yılında yapmış olduğu çalışmalar sonucu ortaya koyduğu teoride, herkesin bırakın aynı şarkıyı sevmeyi, o şarkıyı dinleyip algılama hatta ve hatta o şarkıyı yorumlama kabiliyetlerinin farklı zeka türlerine dayandığını ileri sürmüştür. Bu teori, eğitim ve psikolojide oldukça geniş yankı bulmuş ve bireyler arası zeka farkları sebebiyle, eğitimde öncelik verilen zeka türleri yıllarca eleştirilmiş ve bütün türlerin özel eğitimlere tabi tutulması gerektiği savunulmuştur. Çünkü en nihayetinde müzik dinlemek kadar basit bir işleme yönelik algılarımız bile farklı zeka tiplerinden etkileniyorsa, eğitim algımızın etkilenmemesi mümkün mü? Bu durumda, her çocuğa aynı eğitimi verip, verim almayı nasıl bekleyebiliriz?
Çoklu Zeka Teorisi (İng: "Multiple Intelligence" ya da kısaca "MI") isimli bu teori çerçevesinde zeka türleri temelde yedi başlıkta toplanıyor. Ancak teorinin kimi savunucusuna göre bu sayı sekiz veya dokuza kadar çıkabiliyor. Daha geniş çalışmalar incelendiğinde bu sayı, "onuncu boyut" olarak isimlendirilen ahlak zekasını da içine alarak, on başlıkta toplanabiliyor. Yedi temel zekayı şu şekilde sıralayabiliriz:
Linguistic-Verbal Intelligence (Dil Bilimsel Zeka),
Visual-Spatial Intelligence (Uzamsal Zeka),
Logical-Mathematical Intelligence (Mantık-Matematiksel Zeka),
Bodily-Kinesthetic Intelligence (Bedensel-Kinestetik/Duyu Devinişsel Zeka),
Musical Intelligence (Müzikal Zeka),
Interpersonal Intelligence (Sosyal Zeka),
Intrapersonal Intelligence (Özedönük Zeka)
"Opsiyonel" diyebileceğimiz iki seçenek:
Naturalistic Intelligence (Doğal Zeka)
Existential Intelligence (Varoluşsal Zeka)
En son üzerinden geçilen "onuncu boyut" ise, Moral Intelligence (Ahlaki Zeka) olarak tanımlanmıştır.